Op donderdag 14 maart heeft de Brusselse regering ingestemd met de invoering van een minimumquotum om de toegang tot sociale woningen voor daklozen te vergemakkelijken vanaf 2025, een wens van zowel de minister van Welzijn als de staatssecretaris voor Huisvesting. Bovendien zijn er vanaf 2024 extra middelen vrijgemaakt om ervoor te zorgen dat bijna 5.000 personen en gezinnen toegang krijgen tot woningen van Sociale Verhuurkantoren (SVK’s) en begeleiding op maat krijgen. Dat is twee keer goed nieuws en komt tegemoet aan de vraag van de sector voor bijstand aan daklozen in Brussel.
Brussels minister van Welzijn: “Concreet hebben we, met betrekking tot sociale huisvesting, bereikt dat er een minimumquotum van 3% in 2025, 4,5% in 2026 en 6% in 2027 van de intrek in sociale woningen voor daklozen wordt ingevoerd. Dat is een eerste stap in de goede richting en komt tegemoet aan een vraag van de sector voor bijstand aan daklozen.”
Er is een budget van 1,5 miljoen euro vrijgemaakt om de SVK’s beter te ondersteunen in hun projecten die niet alleen gericht zijn op daklozen, maar ook op degenen die het grootste risico lopen om hun woning te verliezen, met het oog op preventie: huurders met geestelijke gezondheidsproblemen of verslavingsproblemen, minderjarigen die begeleid zelfstandig wonen, vrouwen die het slachtoffer zijn van geweld, enz.
“Zowel in sociale woningen als woningen van SVK’s was het van vitaal belang dat er uitgebreide psychosociale begeleiding werd voorzien en gefinancierd voor elke geherhuisveste persoon: budgetbegeleiding, hulp bij administratieve procedures, beheer van verslavingen en welzijns- en gezondheidsproblemen, enz.”, zegt de minister.
Brussels minister van Welzijn: “Het herhuisvesten van dakloze of slecht gehuisveste personen en gezinnen is de enige waardige en duurzame oplossing. Dankzij deze twee maatregelen zijn er mogelijk 2.500 woningen beschikbaar en krijgen dus bijna 5.000 kwetsbare personen en gezinnen toegang tot goedkope huisvesting (daklozen, vrouwen die het slachtoffer zijn van geweld, personen met geestelijke gezondheidsproblemen of verslavingsproblemen, enz.) en psychosociale begeleiding op maat. Ik ben ervan overtuigd dat sociale woningen en woningen van SVK’s een deel van de oplossing zijn voor het probleem van slechte huisvesting en gebrek aan toegang tot goedkope huisvesting. Het was broodnodig om de toegang tot die woningen te verbeteren voor personen die uit een situatie van dakloosheid komen. Wat hier is opgezet, met mijn collega Nawal Ben Hamou, is een voorbeeldige aanpak van gekruist beleid op het gebied van huisvesting en welzijn.”
