Skip to main content

D[\nectar_dropcap]e doelstelling van Alain Maron, minister van Gezondheid en Sociale Zaken van de Brusselse regering is duidelijk: zoveel mogelijk dakloze personen en gezinnen aan  duurzame huisvesting helpen. Het is van essentieel belang om deze kwetsbare doelgroepen een waardig leven te bieden. Focus op het Brusselse actieplan   

Een uitgebreide ‘noodopvangcapaciteit’

De verlenging van deze versterkte opvangcapaciteit gaat gepaard met een ambitieus actieplan. Dit actieplan omvat 5 bijkomende hoofdlijnen:

  1. Zoveel mogelijk dakloze personen en gezinnen aan duurzame huisvesting helpen:
  • Doelstelling: 600 personen en gezinnen worden tegen eind 2022 duurzaam geherhuisvest.

Tegen eind juli 2021 zullen 157 personen onder wie 29 gezinnen duurzaam geherhuisvest zijn.

De 66 gemobiliseerde woongelegenheden zijn onderverdeeld in 7 projecten over 7 verschillende gemeenten en verenigen diverse partners[1].

  1. Ervoor zorgen dat elke geherhuisveste persoon of gezin van een aangepaste begeleiding geniet:
  • Versterking van de begeleidingscapaciteit van de operatoren van Housing First.

Evolutie: 104 geherhuisveste en begeleide personen in 2019, 200 in 2020, 280 in 2022 en 350 in 2023!

  • Versterking van de begeleidingscapaciteit van de diensten voor thuisbegeleiding[2]: 600 in 2021 versus 900 in 2023
  1. Verhoging van de opvangcapaciteit van kwetsbare personen:
  • Opening (op 1/07/2021) van een opvangtehuis voor de opvang van dakloze eenoudergezinnen (45 plaatsen);
  • Creëren van een dagopvangstructuur voor zogenaamde ‘dolende’ jongeren in de strijd tegen de dakloosheid;
  • In het kader van actie 26 van het Noodhuisvestingsplan, wordt, in nauwe samenwerking met mevrouw Ben Hamou, de oprichting voorzien van een specifieke opvangcapaciteit voor personen uit de LGBTQIA+-gemeenschap en vrouwen die het slachtoffer zijn van intrafamiliaal geweld en van een begeleiding op maat van de noden van deze specifieke doelgroepen.
  1. Verbetering van de kwaliteit van de noodopvang:
  • Door de kwaliteit van de infrastructuren te verbeteren en door te streven naar de veralgemening van een 24/24 opvanglogica – eerder dan 12/24 – wat een psychosociale begeleiding mogelijk maakt.
  1. Verduurzaming en uitbreiding van het platform om de plaatsing in woningen te vergemakkelijken[3]
  • Dit gecentraliseerde platform (dat sinds november 2020 in verkorte vorm getest wordt) streeft ernaar de plaatsingsfase in een woning te vergemakkelijken (verhuizing, kleine werkzaamheden, gecentraliseerde materiaalvoorraad) om de psychosociale medewerkers de kans te bieden zich te concentreren op hun eigen werk: de begeleiding van personen.

Meer inzetten op de preventie van woningverlies

Duurzame herhuisvesting van daklozen is essentieel, maar het is des te belangrijker om in te zetten op de preventie van woningverlies.

Daarom heeft de Brusselse regering, op initiatief van minister Alain Maron, de OCMW’s gesteund ten belope van 30 miljoen euro. Een gedeelte van dit budget is specifiek bedoeld voor de begeleiding naar huisvesting en de preventie van uithuiszettingen (1.110.000 euro werd in deze post via de 19 Brusselse OCMW’s geïnvesteerd).

Deze preventieve aanpak werd ook in de lokale contracten welzijn-gezondheid en in het Noodhuisvestingsplan opgenomen, dat door staatssecretaris Nawal Ben Hamou op touw werd gezet. Daarnaast werkt de Brusselse minister van Sociale Zaken actief aan de strijd tegen het niet-gebruikmaken van rechten, omdat om zich als burger te kunnen ontplooien, hij eerst als dusdanig erkend moet worden en over zijn rechten moet kunnen beschikken, met name vooral zijn sociale rechten.

De kwestie dakloosheid in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest ligt op het snijpunt van verschillende problematieken: de toenemende kwetsbaarheid van de volks- en middenklassen, het gebrek aan betaalbare woningen of nog het beheer van de opvang van migranten door de federale overheid. De weerslag van de gezondheidscrisis komt vandaag bovenop deze factoren.

De duurzame herhuisvesting van zoveel mogelijk dakloze personen en gezinnen is van essentieel belang om hen een waardig leven te kunnen bieden. Bovendien bedraagt de kostprijs voor de plaatsing van een persoon in een woning vier keer minder dan de kostprijs van een bed op de spoedafdeling. 5.000 euro/jaar versus 20.000 euro/jaar!

Voor de Brusselse minister van Gezondheid en Sociale Zaken luidt het: ‘alleen door samen te werken (gewest, federale regering, gemeenten, OCMW’s, verenigingen, enz.) kunnen we de bestaansonzekerheid en het aantal daklozen op lange termijn verminderen, door hen huisvesting en geïndividualiseerde en aangepaste medische, psychologische en sociale begeleiding aan te bieden, zodat ze geleidelijk aan hun plaats in de maatschappij kunnen terugvinden. ‘

Bijlage: Overzicht van de opvangcapaciteit (2019 vóór de crisis – 2021)

01.07.2019 01.05.2019 01.06.2021 01.07.2021 15.11.2021
Noodopvang 673 1323 1133* 1133 1333
Hotels 0 239 189 190 190
Duurzame herhuisvesting 0 36 136 143 238
Inrichtingen transitmigranten** 300 440 440 440 440
Opvanginrichtingen in het kader van tijdelijke begeleide bezettingen 0 240 240 240 280
Opvangtehuizen 884 917 917 962 962
TOTAAL 1857 3195 3055 3108 3443

*(waarvan 246 georganiseerde plaatsen in hotels)

**Inrichtingen onder de bevoegdheid van de minister-president

[1] 2 Sociale verhuurkantoren (SVK’s), 2 Openbare Vastgoedmaatschappijen (OVM’s), Citydev, 1 gemeente en 1 OCMW (Elsene).

[2] De diensten voor thuisbegeleiding worden door 11 diensten uitgemaakt die over het grondgebied van het gewest verspreid liggen.

[3] Zie hier de projectoproep die op 4/6 verspreid werd: https://www.ccc-ggc.brussels/nl/news/projectoproep-aanduiding-van-een-operator-met-een-gecentraliseerde-logistieke-functie-om-de